غلامحسین غریب

غلامحسین غریب (زادهٔ ۲ تیر ۱۳۰۲ – درگذشتهٔ ۲۳ آذر ۱۳۸۳) نویسنده، شاعر، موسیقی‌دان و نوازندهٔ کلارینت اهل ایران بود.

زندگی‌نامه

غلامحسین غریب گرکانی در ۲ تیر سال ۱۳۰۲ در تهران متولد شد. او یکی از شاگردان و فارغ التحصیلان هنرستان عالی موسیقی بود.

وی یکی از بنیان‌گذاران نهضت هنری خروس‌جنگی و اولین نوازندهٔ سازهای بادی در ارکستر سمفونیک تهران بود. او که عضو هیئت مؤسس ۵ نفره این ارکستر بود، نواختن کلارینت را زیرنظر نوازندگان چک فرا گرفت.

وی در سال ۱۳۳۵ برای ادامه تحصیل و مطالعه بیشتر و تخصصی کلارینت و سازهای بادی به کشورهای ایتالیا، آلمان و فرانسه سفر کرد و پس از بازگشت به ایران، با سمت معاونت هنرستان عالی موسیقی فعالیت خود را آغاز نمود. وی در سال ۱۳۳۹ به سمت ریاست کنسرواتوار موسیقی تهران (هنرستان عالی موسیقی) برگزیده شد و مدت سیزده سال در این سمت خدمت و نوازندگان سازهای بادی بسیاری را تربیت کرد.

غلامحسین غریب از دوستان نزدیک نیما یوشیج بود اولین داستان او به نام ساربان در سال ۱۳۲۷ با ویرایش نیما یوشیج منتشر شد. غلامحسین غریب، به همراه جلیل ضیاپور، حسن شیروانی و بعدها هوشنگ ایرانی پیشروترین نهضت هنری به نام خروس جنگی را تأسیس کردند که در تاریخ هنر ایران بسیار تأثیرگذار بوده‌است.

پسر او سیاوش آهنگساز و مدرس گیتار کلاسیک و دختران او چیستا و کرشمه نوازنده و مدرس پیانو هستند.