فرمان مرادی
فرمان مرادی سازنده سازهای ایرانی کار ساخت تار و سه تار را طی دو دهه شاگردی و همکاری، نزد استاد محمد نوایی (معروف به عشقی) آموخت. او فعالیت هنری خود را در سال 1349 و در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی سنتی آغاز نمود. بعدها سرپرست و مدرس کارگاه سازسازی این مرکز شد. مرادی در ساخت تنبور نیز از راهنمایی‌های علمی استاد الهی، نوازنده‌ی تنبور، بهره گرفته است. او چندین نوع سه‌تار، تنبور، کمانچه و تار طبق الگوی اساتید گذشته‌ی این سازها یا به صورت ابتکاری می‌سازد. مرادی به خاطر موقعیت شغلی خود در مرکز حفظ و اشاعه از راهنمایی‌های اساتید برجسته‌ای چون داریوش صفوت، احمد عبادی، سعید هرمزی، یوسف فروتن، علی‌اصغر بهاری، علی تجویدی، فرهنگ شریف، جلیل شهناز، محمود کریمی، منصور نریمان، فریدون حافظی، محمود تاجبخش، غلامحسین بیگجه‌خانی و محمد مقدسی برای ساختن سازهای ارزشمند و بی‌نقص استفاده برده. او کتابی نیز با عنوان سوز و ساز عشقی (درباره‌ی هنر و زندگی محمد نوایی) تألیف کرده که توسط نشر تصنیف منتشر شده است (1387).
مرادی در سال 1372 با رتبه‌ی 5 سازسازی و با 23 سال سابقه‌ی کار در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی بازنشسته شده. او از این سال تاکنون نیز به عنوان مدرس و کارشناس مرکز فعالیت داشته. وی دارای مدرک درجه‌ی یک هنری (معادل دکترا) از طرف شورای ارزش‌یابی هنرمندان کشور است. از فعالیت‌های اجرایی او به این موارد می‌توان اشاره کرد: عضویت در کمیته‌ی نویسندگان اساسنامه‌ی کانون سازندگان ساز، عضویت در هیات مدیره‌ی کانون سازندگان ساز (سه دوره‌ی دو ساله)، یک دوره‌ی دوساله عضو علی‌البدل هیات مدیره‌ی خانه‌ی موسیقی، دو دوره‌ی دوساله عضو علی‌البدل کانون مدرسین سازسازی و همچنین کارشناس موزه‌ی موسیقی ایران، طی چند سال اخیر. فرمان مرادی جز ساخت سازهای ایرانی با نوازندگی سه‌تار و تنبور نیز آشنایی دارد.
فرمان مرادی نوازنده‌ی تار و سه‌تار و تنبور است و در شناخت انواع ساخت در سازها و مرمت‌های دشوار تخصص دارد و در اجرای الگوی دقیق استادش ـ محمد عشقی نوایی ـ دارای قدرت و تبحر کامل است.
