مهدی حسینی بمی
سید مهدی حسینی بمی (زادهٔ ۱۹ تیر ۱۳۵۸ خورشیدی) آهنگساز موسیقی کلاسیک معاصر ایرانی است.
زندگی‌نامه
مهدی حسینی بمی در سال ۱۳۵۸ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. در ایران نزد فرهاد فخرالدینی به فراگیری تئوری موسیقی ایرانی و اصول آهنگسازی پرداخت و در ادامه، تحصیلات خود را در رشته آهنگسازی کنسرواتوار دولتی سنت پترزبورگ به نام ریمسکی کورساکف نزد الکساندر مناتساکانیان (از شاگردان دمیتری شوستاکویچ) به پایان رسانید. وی پس از فارغ‌التحصیلی، در اتریش نزد ناجیل آزبُرن (آهنگساز و استاد دانشگاه اِدینبورگ اسکاتلند) به فراگیری آهنگسازی پرداخت و در سال ۱۳۸۷ برای اتمام دورهٔ دکترا، مجدداً به کنسرواتوار سن پترزبورگ بازگشت و در ادامه در دو رشته موزیکولوژی و آهنگسازی مشغول به تحصیل شد. در این دوره او آهنگسازی را نزد سرگئی اسلانیمسکی دنبال کرد و مدرک دکترای آهنگسازی را از کنسرواتوار سنت پترزبورگ به سال ۱۳۸۹ اخذ کرد و هم‌اکنون نیز به عنوان کاندیداتور علمی در رشته موزیکولوژی همان کنسرواتوار نزد تاتیانا برشادسکایا مشغول به تحقیق است.
آثار مهدی حسینی توسط ارکسترها و تکنوازان مطرحی در فستیوال‌های مختلفی در خارج از ایران به اجرا درآمده است. آلبوم موسیقی «مونودیزم» با آهنگسازی مهدی حسینی، از سوی مؤسسه فرهنگی «ارغنون» منتشر شده‌است. «مونودیزم» اثری در زمینه موسیقی کلاسیک و بر اساس موسیقی نواحی ایران است که با همراهی ارکستر فیلارمونیک و ارکستر سمفونیک سن پترزبورگ فراهم آمده‌است. آلبوم مونودیزم این آهنگساز در جشن خانه موسیقی سال ۹۲ و در شاخه موسیقی کلاسیک به عنوان آلبوم برگزیده سال انتخاب شد.
از دیگر فعالیت‌های مهدی حسینی، تأسیس اولین مرکز موسیقی معاصر سن پترزبورگ روسیه (Saint-Petersburg Contemporary Music CenterreMusik.org) در سال ۲۰۱۰ میلادی است. این مرکز برای گسترش و حمایت از موسیقی آهنگسازان معاصر فعال است. همچنین حسینی در سال ۲۰۱۳ میلادی فستیوال بین‌المللی موسیقی نو سن پترزبورگ را بنیاد نهاد.
سبک موسیقایی
مهدی حسینی بمی به عنوان آهنگساز و موزیکولوگ در هردو رشته کماکان فعال بوده‌است و تحقیقات وی روی موسیقی بومی ایران، به‌طور چشمگیری تأثیرپذیر بر روی آثار آهنگسازی وی داشته‌است. به عنوان مثال تحقیق بر روی موسیقی شمال خراسان (قوچان) و استفاده از مقام شاخَتائی – زارنجی، قطعهٔ گوزل و مقام گریلی در «کوارتت زهی نمرهٔ یک». استفاده از قطعهٔ خسرو و شیرین (سنگین سماع) موسیقی لرستان در «سمفونی نمرهٔ یک»، استفاده از موسیقی بختیاری در «کوارتت زهی نمرهٔ دو»، «سونات ترکمن» برای ویولن و پیانو بر اساس موسیقی ترکمن صحرا (قطعات: باغلارهی، دون گرک و تشنید)، «کنسرتو برای کوارتت زهی و ارکستر» که بر اساس موسیقی تربت جام (قطعهٔ مشق پلتان) ساخته شده‌است یا «قطعه بلوچ» که اثری برای آنسامبل می‌باشد بر اساس موسیقی سیستان و بلوچستان (قطعات: ذوالجلال-گواتی، لیکو دلکانی، کلمپور و مست قلندر) ساخته شده‌است.
گرایش شناخته‌شدهٔ او به سنت‌های موسیقایی جغرافیای ایران (در قالب طیفی گسترده از وام‌گیری تا منبع الهام اولیه) حتی در کارهای متاخر او نظیر ساروخانی ۳ کاملاً روشن است هرچند او در جریان یک تحول تقریباً یک دهه‌ای تخیل بسیار پیچیده‌تری برای تجزیهٔ آنچه از موسیقی نواحی برگزیده و دوباره خلاقانه تنیدنش در اندام یک قطعهٔ آهنگسازی‌شده (و نه تنظیم‌شده) یافته‌است.
